Αντί απαγγελίας, ο Πρόεδρος του ΣΕΜΜΕΚ, Γιώργος Χ. Πασσανικολάκης, δημοσιογράφος του "Βήματος της Κω", επέλεξε να μιλήσει για την πνευματική “φτώχια” του ιδίου κι όλων των ασχολούμενων με τη δημοσιογραφία, στην εκδήλωση του "ΒτΚ" και του Βασίλη Πη για τον νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη την Κυριακή 3 Απριλίου στο Πολύκεντρο Πυλίου, ενώ έκλεισε με τoυς μελοποιημένους στίχους από το “Παράπονο” του Ελύτη, το οποίο ερμήνευσε με μια κιθάρα, και με μόλις μια πρόβα, η ανηψιά και βαφτιστικιά του Χριστίνα Καλοτίνη. Η ομιλία έχει ως εξής:
“Βλέποντας οι συνάδελφοι στο “ΒτΚ”, Στάθης Πίτσης και Αποστολία Μεταξά, το διαφημιστικό μήνυμα στη Δημοτική Τηλεόραση, για την προβολή της σημερινής βραδιάς, με ρώτησαν:
- Σε ποιά από τις δύο κατηγορίες αναγνωστών ποιημάτων ανήκεις; Στους συγγραφείς, ή στους ηθοποιούς;
- Και εγώ τους απάντησα: Στους απαίδευτους δημοσιογράφους.
Μια κατηγορία, από τις πολλές, που συχνά - πυκνά, δεχόμαστε ως εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, στην οποία μπορώ να συμφωνήσω ότι μας αφορά όλους, είναι ότι δε διαθέτουμε επαρκή λογοτεχνική παιδεία, παρά τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών μας.
Μια ματιά αν ρίξεις στα κείμενα μας, καταλαβαίνεις πόσο λείπει το στοιχείο της ποίησης, και γενικά της λογοτεχνίας.
Οι γρήγοροι ρυθμοί της δουλειάς και η πεζή πραγματικότητα της είδησης, έχει περιορίσει τους ορίζοντές μας, κάνοντας μας να χάσουμε - όπως είπε και ο νομπελίστας στο λόγο του στην Ακαδημία της Στοκχόλμης για την ποίηση (Εν λευκώ - Ίκαρος) - την διεισδυτική και συνάμα μεταμορφωτική επέμβαση μέσα στην πραγματικότητα.
Η ποίηση – κατά τον Ελύτη - δεν αρκέστηκε στο νυν έχον, αλλά επεκτάθηκε στο δυνατόν γενέσθαι. Κάτι που, είναι η αλήθεια, δεν εκτιμήθηκε πάντοτε. Ίσως γιατί οι ομαδικές νευρώσεις δεν το επέτρεψαν. Ίσως γιατί ο ωφελισμός δεν άφησε τα μάτια των ανθρώπων ανοιχτά όσο χρειάζεται. Η ομορφιά και το φως συνέβη να εκληφθούν άκαιρα ή ανώδυνα. Και όμως. Η διεργασία που απαιτείται για να φτάσει κανείς στο σχήμα του Αγγέλου είναι, πιστεύω, πολύ πιο επώδυνη από την άλλη, που εκμαιεύει όλων των λογιών τους Δαιμόνους.
Αναζητώντας ένα ποίημα για να απαγγείλω, ξεφύλλισα μεταξύ άλλων και το αρχείο του “ΒτΚ”, για να δω τι έγραφε για την επίσκεψη του ποιητή στο Νησί μας, τον Ιούλιο του 1981. Έπεσα πάνω στο άρθρο που αναφερόταν στην έλευσή του και σε μια εξομολόγηση από τη συνάντηση του δασκάλου κ. Στάθη Κατσίλη με τον ποιητή μας, με τίτλο: “Με τον Οδυσσέα Ελύτη”.
Αξίζει τον κόπο να σας τα αναφέρω.
- Το άρθρο γράφει: “Την Κω διάλεξε για τις διακοπές του, ο ποιητής του “Άξιον Εστί”, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, Οδυσσέας Ελύτης. Για 15 μέρες, ο μεγάλος μας ποιητής, θα παραμείνει στο νησί μας, απολαμβάνοντας τις φυσικές ομορφιές και επισκεπτόμενος με τον κ. Χατζηβασιλείου τις αρχαιότητές του. Προς τιμήν του παρατέθηκε επίσημο. Ποιήματα του απάγγειλε η κ. Ντίνα Χατζηπέτρου, ενώ ο ίδιος ο ποιητής μίλησε για την τιμητική διάκριση του Νόμπέλ στη Σουηδική Ακαδημία.”
- Το κείμενο του δασκάλου αναφέρει: “Η συνάντηση ήταν τυχαία στη μεγάλη αίθουσα αναμονής. Σε κάποια στιγμή τον προσέχω, τον αναγνωρίζω και καθώς έσμιγαν οι δρόμοι μας αυθόρμητα τον ρωτώ.
- Είστε ο Οδυσσέας Ελύτης;
- Ναι.
- Σαν εκπαιδευτικός και σαν Ελληνας, αισθάνομαι ιδιαίτερη περηφάνεια για σας και το έργο σας.
- Εκπαιδευτικός;
- Ναι, εκπαιδευτικός Κατσίλης.
- Έχετε επισκεφτεί κι άλλη φορά το νησί μας;
- Όχι, είναι η πρώτη φορά.
- Και σας άρεσε; Φεύγετε ευχαριστημένος από την εδώ παραμονή σας;
- Ναι, είναι αλήθεια ότι μου άρεσε και φεύγω πολύ ευχαριστημένος από την Κω. Νιώθω όμως κουρασμένος. Αυτά τα δυο χρόνια με τις υποχρεώσεις και τις περιηγήσεις μου έχω κουραστεί πολύ. Κι όσο σκέφτομαι πόση δουλειά με περιμένει από αύριο κιόλας.
- Τις μέρες που έγινε η βράβευσή σας, η έδρα της τάξης μου είχε κατακλυστεί από εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία που μιλούσαν για σας. Είχαμε και μουσική μελοποιημένων ποιημάτων σας. Οι μαθητές μου στους οποίους θα μεταφέρω αύριο, τελευταία σχολικά μέρα, την αποψινή μας συνάντηση και γνωριμία θα χαρούν πολύ και θα νιώσουν την ίδια συγκίνηση που νιώθω κι εγώ, καθώς σας γνωρίζω απόψε. Γιατί γνωρίζουν πολλά για σας.
- Σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας και σας παρακαλώ να τους διαβιβάσετε τις ευχές μου.
- Ευχαριστώ. Χάρηκα πολύ. Καλό σας ταξίδι.”
Και καταλήγει ο κ. Κατσίλης: “Απλός, αγαπητός, ακαταπόνητος, αληθινά μεγάλος ο ποιητής Ελύτης”.
Από την πλευρά μας, θέλω να ευχαριστήσω το συνεργάτη μας, στο “ΒτΚ”, Βασίλη Πη, για την ευκαιρία που έδωσε στα μέλη του Συνδέσμου Εργαζομένων στα ΜΜΕ της Κω, να υπερβούν την καθημερινότητα και να ασχοληθούν λίγο με την ποίηση - που όπως λέει και ο Ελύτης - αποτελεί μια πηγή αθωότητας γεμάτης από επαναστατικές δυνάμεις.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας τους μελοποιημένους στίχους από “Το παράπονο” του - “ειδωλολάτρη που του έτυχε ν’ αγγίξει από το άλλο μέρος, άθελά του, τη χριστιανική αγιότητα” - Οδυσσέα Ελύτη, στίχοι που αν κατανοηθούν, τότε ίσως βρούμε το πραγματικό νόημα της πρώτης μας ζωής.
Το “Παράπονο”, με τη φωνή της ανηψιάς και βαφτιστικιάς μου Χριστίνας Καλλοτίνη, την οποία αποφασίσαμε Κυριακή μεσημέρι να εντάξουμε στο πρόγραμμα, γι’ αυτό θέλουμε ένα θερμό χειροκρότημα.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου